Ingezonden brief

Naar aanleiding van "WIJ WILLEN LES VAN SLIMME EN COOLE LERAREN, NIET VAN ‘ZESJES’" geschreven door Casper horsch uit het NRC handelsblad, 24 mei 2012. In dit bericht wordt geschreven dat er door een vergrijzing in het Nederlandse onderwijs, er te weinig docenten zullen zijn. Om dit tegen te gaan zouden we ons systeem moeten veranderen om hetzelfde als Finland te krijgen. Hier zijn veel docenten gerespecteerd en hoogopgeleid en krijgen ze geen belachelijk hoge salarissen met bonussen.

Ik ben het hier niet mee eens, want hoogopgeleid zijn zegt niets. Wij hebben natuurlijk goede docenten nodig die hoogopgeleid zij. Zodat zij hun leerlingen goed kunnen onderwijzen. Maar hoogopgeleid zegt niet alles over een docent. Als een docent iets niet goed kan overbrengen aan zijn leerlingen of geen orde kan houden, dan maakt het niet uit of hij als beste leerling van de klas is geslaagd of maar een “zesje” is. Kennis is altijd belangrijk en hoe meer je daarvan hebt hoe beter. Dus is het beter om ook docenten die “zesjes” zijn te hebben die wel orde kunnen houden en goed kunnen uit te leggen, zodat leerlingen wel wat leren in plaats van naar een docent die hoogopgeleid is, maar waarvan niemand begrijpt waar hij het over heeft.

De Nederlandse situatie is ook anders dan Finland. Wij kunnen het ons niet veroorloven om alleen  maar hoogopgeleiden aan te nemen, want dan zou er een te groot te kort zijn aan banen. Alleen hoogopgeleiden aannemen sluit te veel mensen buiten waardoor er straks lessen kunnen zijn zonder een docent. Maar door de strenge eisen worden ook veel leerlingen afgeschrikt om docent te worden waardoor je alleen maar een groter tekort creëert.

Door het te grote tekort aan docenten moeten we het niet zoals Finland doen en alleen maar hoogopgeleiden aannemen dat vergroot het tekort aan docenten alleen maar. Maar we kunnen wel kijken of we de opleidingen van docenten kunnen verbeteren met een betere basis in het lesgeven zelf en docenten motiveren om van “zesjes” naar “zevens” en “achten” te gaan.

Interview

Conny F. is een research verpleegkundige in het ziekenhuis het Sint-Antonius. Om wat meer over haar en haar werk te weten te komen, heeft ze een aantal vragen beantwoord.

Wat houdt uw werk precies in?

Ik ben een research verpleegkundige voor de cardiologie, de hartafdeling. Ik doe daar vooral studies naar nieuwe medicijnen en behandelingen en protocollen lezen, dat zijn een soort werkwijzers voor de studies. Daarnaast benader ik patiënten, informeer ik hun over de studies en hou ik contact met de patiënten. Ik moet ook aanwezig zijn bij de procedures om te kijken of alles goed gaat.

Krijgt u ook goede resultaten?

Dat verschilt. Veel studies duren jaren en sommige stoppen alleen omdat er een x-aantal patiënten nodig is of omdat een bepaalde eindpunten behaald zijn. Dan wordt er gekeken naar de resultaten of ze negatief of positief zijn. Soms is het beter gelukt dan andere.

Heeft u plezier in uw werk?

Ja, ik zit in een leuk team van collega’s. het is ook erg afwisselend, zodat het nooit saai wordt. Vroeger was ik een CCU-verpleegkundige, dat is verpleegkundige die op de hartafdeling werkt. Wat ik nu doe is nog steeds mijn vakgebied, wat het alleen maar leuker maakt.

Waarom wilde u dit werk doen?

Van kleins af aan wilde ik al een verpleegkundige worden en nooit iets anders. Maar door lichamelijke omstandigheden was ik niet in staat om op de werkvloer te staan, dus ben ik naar de research gegaan. Ik heb er nog steeds geen spijt van.

heeft u dingen waar u ontevreden over bent?

Niet echt, het is heel druk nu. Waardoor het lastiger is om al het werk uit te voeren in de tijd die ik werk, maar dat hoort erbij.

Wat maakt uw werk zo bijzonder?

Het is bijzonder omdat je bij de ontwikkeling van een nieuwe behandeling bent, die levens makkelijker kan maken en redden. Het is ook een uitdaging omdat je met heel veel mensen samenwerkt die van allemaal verschillende afdelingen zijn. Daarnaast moet alles ook nog in het Engels.

Wilt u misschien nog iets anders doen?

Nee, ik denk het niet. Ik ben tevreden met mijn huidige baan zoals die is. Maar als ik zou moeten kiezen voor wat ik zou willen doen, dan zou ik forensisch onderzoeker willen worden. Maar dat is waarschijnlijk slechts een droom.

geschreven door: Danique Feirabend